Λογοτεχνία Τεύχος #11

Καθαρή αυθυποβολή

Διήγημα του Φερνάντο Σορεντίνο από τη συλλογή «Ο καλύτερος από όλους τους πιθανούς κόσμους» σε μετάφραση του Ελευθέριου Μακεδόνα.
Σκίτσο τού Huadi, το οποίο δημοσιεύθηκε στην αργεντινή εφημερίδα La Nación.

Το διήγημα του Φερνάντο Σορεντίνο (Fernando Sorrentino) «Καθαρή αυθυποβολή [Mera sugestión]» δημοσιεύθηκε στη συλλογή Ο καλύτερος από όλους τους πιθανούς κόσμους, Μπουένος Άιρες: Plus Ultra 1976. Ο Φερνάντο Σορεντίνο γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες, την εαρινή περίοδο που αντιστοιχεί στο ζώδιο του Σκορπιού, το 1942. Τα πιο πρόσφατα βιβλία με διηγήματά του είναι τα: Το έγκλημα του Αγίου Αλβέρτου (Μπουένος Άιρες, Losada, 2018), Το κέντρο τού ιστού τής αράχνης(Μπουένος Άιρες, Longseller, 2018), Ομπρέλες, προκαταλήψεις και κροκόδειλοι (Βερακρούς, Instituto Literario de Veracruz, 2013), Λυμένο πρόβλημα/Problem gelöst (2014), δίγλωσση έκδοση στα Ισπανικά/Γερμανικά (Ντίσελντορφ, Düsseldorf University Press, 2014), Οι βασιλείς τής γιορτής και άλλα διηγήματα με μία δόση χιούμορ (Μαδρίτη, Apache Libros, 2015) και Για να προστατευτεί κανείς από τους σκορπιούς κι άλλα ασυνήθιστα διηγήματα (Μαδρίτη, Apache Libros, 2018).

Το σκίτσο που συνοδεύει το διήγημα είναι του σκιτσογράφου εκδόσεων και εικονογράφου Huadi (Hugo Alberto Díaz – Ούγκο Αλμπέρτο Ντίας). Ως σκιτσογράφος ο Huadi εργάσθηκε στις εφημερίδες La Nación (επί 25 έτη), El Día τής Λα Πλάτα, El Cronista Comercial, El Periodista, Sur, La Voz. Τα σκίτσα του έχουν συμπεριληφθεί σε μεγάλο αριθμό βιβλίων, από εκδοτικούς οίκους όπως οι Sudamericana, Estrada, Aique, Plus Ultra, Edebé, AZ, Colihue και Alfaguara, μεταξύ πολλών άλλων, καθώς επίσης και σε περιοδικά, όπως τα Humor, Péndulo, GEO. Όταν ήταν πέντε ετών, ο Ντόναλντ Ντακ τον «μάγεψε» και σύντομα ανακάλυψε και τον Μίκυ Μάους. Αργότερα, ο Patoruzito, το Astro Boy, ο Lúpin, ο Bicho κι ο Gordi, ο Ratamán[1] κι ο Doctor Pavura τον ώθησαν να μάθει τα μυστικά τής ιστορίας κόμικ, υπό την καθοδήγηση των δασκάλων του Félix Saborido και Alberto Breccia. «Είχα επίγνωση της περιπέτειας στην οποία έμπαινα. Δεν θα υπήρχε γυρισμός πια. Όπως και δεν υπήρξε», λέει ο Huadi. Το 2013, η SIP (Διαμερικανική Ένωση Τύπου) των Ηνωμένων Πολιτειών τού απένειμε το πρώτο βραβείο καλύτερου πολιτικού σκιτσογράφου τής Αμερικανικής Ηπείρου.


 

Οι φίλοι μου μού λένε, ότι είμαι πολύ επιρρεπής στην αυθυποβολή. Νομίζω πως έχουν δίκιο. Ως επιχείρημα, προβάλλουν ένα μικρό επεισόδιο που μου συνέβη την προηγούμενη Πέμπτη.

Εκείνο το πρωινό διάβαζα ένα μυθιστόρημα τρόμου και, παρόλο που ήταν ακόμη μέρα μεσημέρι, εγώ αυθυποβλήθηκα. Ο μηχανισμός τής αυθυποβολής μού κάρφωσε στο μυαλό την ιδέα, ότι στην κουζίνα βρισκόταν ένας στυγερός δολοφόνος﮲ κι ότι αυτός ο στυγερός δολοφόνος, κραδαίνοντας ένα πελώριο μαχαίρι, περίμενε τη στιγμή που θα έμπαινα εγώ στην κουζίνα, για να ορμήξει κατά πάνω μου και να μου καρφώσει το μαχαίρι στην πλάτη. Ώστε, παρόλο που βρισκόμουν καθισμένος ακριβώς μπροστά από την πόρτα τής κουζίνας, κατά τρόπο που δεν θα μπορούσε να έχει μπει σ’ αυτήν κανείς χωρίς πρώτα να τον έχω δει εγώ και, παρά το ότι δεν υπήρχε άλλος τρόπος πρόσβασης στην κουζίνα εκτός από εκείνην την πόρτα· ενάντια λοιπόν σε όλα αυτά τα γεγονότα, εγώ ήμουν, ωστόσο, απολύτως πεπεισμένος, ότι ο δολοφόνος καραδοκούσε πίσω από την κλειστή πόρτα.

Βρισκόμουν λοιπόν σε μία κατάσταση αυθυποβολής και δεν τολμούσα να μπω στην κουζίνα. Κι αυτό με ανησυχούσε, διότι πλησίαζε η ώρα τού μεσημεριανού και σε λίγο θα ήμουν αναγκασμένος να μπω μέσα.

Τότε, χτύπησε το κουδούνι.
«Περάστε!», φώναξα δίχως να σηκωθώ. «Δεν είναι κλειδωμένα».
Μπήκε μέσα ο θυρωρός τής πολυκατοικίας, με δυο-τρία γράμματα στα χέρια.
«Έχει μουδιάσει το πόδι μου», είπα. «Θα μπορούσατε μήπως να πάτε στην κουζίνα και να μου φέρετε ένα ποτήρι νερό;»
Ο θυρωρός είπε «Μα και βέβαια», άνοιξε την πόρτα τής κουζίνας και μπήκε. Άκουσα μία κραυγή πόνου και τον θόρυβο ενός σώματος, το οποίο, καθώς σωριαζόταν, παρέσυρε μαζί του και πιάτα ή μπουκάλια. Τότε, πετάχτηκα από την καρέκλα μου κι έτρεξα στην κουζίνα. Ο θυρωρός, με το μισό του σώμα ριγμένο πάνω στο τραπέζι κι ένα πελώριο μαχαίρι καρφωμένο στην πλάτη του, κειτόταν νεκρός. Τώρα πια, σαφώς πιο ήρεμος, μπόρεσα να επιβεβαιώσω με τα ίδια μου τα μάτια, ότι πέρα από κάθε αμφιβολία, στην κουζίνα δεν υπήρχε κανένας δολοφόνος.

Όπως είναι λογικό να υποθέσει κανείς, επρόκειτο για ένα περιστατικό καθαρής αυθυποβολής.


Επιτρέπεται η αναπαραγωγή και διανομή του άρθρου σύμφωνα με τους όρους της άδειας Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)

Υποσημειώσεις[+]

Σχετικά με τον συντάκτη

Ελευθέριος Μακεδόνας

Ο Ελευθέριος Μακεδόνας (Τορόντο 1973) είναι Διδάκτορας Οικονομικών. Έχει σπουδάσει ακόμη Διοίκηση Επιχειρήσεων (MBA) και Ισπανόφωνες Σπουδές. Επιστημονικά του άρθρα στους τομείς των Οικονομικών και των Ισπανόφωνων Σπουδών έχουν δημοσιευθεί σε ακαδημαϊκά περιοδικά του εξωτερικού. Κείμενά του γύρω από θέματα κινηματογράφου, θεάτρου, λογοτεχνίας και φιλοσοφίας, έχουν κυκλοφορήσει σε διάφορα ελληνικά περιοδικά.

Προσθέστε σχόλιο

Πατήστε εδώ για να σχολιάσετε

Secured By miniOrange