Τέναγος – Σύντομα: Δύο ποιήματα του Γιώργου Σαράτση

Τέναγος

i.

Κάποια γενετήσια πράξη
μας αφαιρεί ζωή

Μοιάζουμε ακάθαρτοι
και δυστυχισμένοι

Ό,τι μάθαμε
μας το ψιθύρισε κάποτε
το χώμα
και ο άνεμος

ii.

Η Πίνδος και ο Όλυμπος
μάκρυναν το βλέμμα μου

Καλότυχος εκείνος που αποκοιμήθηκε
χωρίς προσευχή και συγχώρεση

Πάει να πει
έστρωσε μέσα του η άνοιξη χορτάρι

iii.

ο τόπος ανθίζει μυστικά

και η ποίηση
μονάδα μέτρησης
μιας πρόωρης γέννας

iv.

κάθε τι
φέρει μέσα του
μια ανελέητη διάβρωση

σκουριά
σαν σκοτωμένο αίμα

ακόμα και ο ουρανός
τι είναι
αν όχι νεκρή ύλη
σε αέρια μορφή


Σύντομα

Τα χέρια κουρνιάζουν σαν άνθρωποι
ή ζώα
με δική τους υπόσταση

Θέλω να διαβάσω
και η ομορφιά
δεν με αφήνει

Ορισμένες λέξεις
και ίσως μόνο
δυο-τρεις τόποι
άξιζαν τόση νοσταλγία

*

Πλησιάζω αλήθειες
που αγνοούσα

Φερ’ ειπείν
όσο κι αν αντικρίσω την ομορφιά
βλέπω θάνατο

*

Όλα κάτω
απ’ τα γυμνά μου πέλματα

Ο ίδιος τόπος
όπου κι αν βρεθώ

*

Οι θεωρίες σκοτώνουν τον χρόνο μας
οι πράξεις τη ζωή μας

*

Λιγοστεύω

Είναι μέρες
που δεν υπάρχω διόλου

*

Ένα φλιτζάνι καφές
μία Ιερά Σύνοψις
τα γυμνά μου πέλματα –

είμαστε όλοι απόντες

Επιτρέπεται η αναπαραγωγή και διανομή του άρθρου σύμφωνα με τους όρους της άδειας Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0)